Większość piosenek z tego programu powstała w latach 80-tych (ale są też późniejsze), w okresie rozkwitu największego na świecie FESTIWALU PIOSENKI ŻEGLARSKIEJ “SHANTIE’S” w Krakowie. To utwory, które na stałe weszły do kanonu polskiej piosenki i ballady żeglarskiej.Trudno sobie wyobrazić bez nich żeglarskiej biesiady. Od lat, przez swój urok tworzą niepowtarzalny muzyczny klimat rejsów i spotkań polskich żeglarzy.

Te najpopularniejsze to : Gdzie ta keja, Cztery piwka, Gdzieś tam, Grytfiken, Jejku jejku (J.Porębskiego), Przechyły (P.Orkisza), Morska choroba, Gdyński port, Więcej żagli (R.Muzaja), Napijmy się rumu, Klipry, Plaża w Point Noire (W.Bocianowskiego), Jacht Rock&Roll (A.Koryckiego), Już wypływa statek w morze, Ja stawiam (M.Peszkowskiego), Umbriaga (W.Zamojskiego), Wszyscy do żagli, Wiej Wietrze wiej (K.Piechoty), Tawerna pod Pijaną Zgrają (G.Bukały), Staruszek jacht (J.Śmigielskiego), Na Mazury, Biała sukienka (M.Kowalczyka), Ballada o wikingu (West Sailors). Na BIS trochę starsze hity żeglarskie: 10 w skali Beauforta, Port, Wróćmy na jeziora. Całość okraszona jest żeglarskim humorem i wesołymi morskimi opowieściami.

Polski repertuar marynistyczny cz.1 – OKRES MIĘDZYWOJENNY

Dnia 11 XI 1918 Polska odzyskuje niepodległość.Już po dwóch tygodniach Marszałek Piłsudski powołuje do życia Marynarkę Wojenną. Jednak to rok 1920 staje się przełomowym dla odrodzenia polskich tradycji morskich.10 stycznia 1920 r. Polska, zgodnie z Traktatem Wersalskim, oficjalnie otrzymuje dostęp do linii brzegowej. Tego samego dnia w Pucku celebrowane są symboliczne „Zaślubiny Polski z Morzem”. W tym samym roku w Toruniu i Tczewie zaczynają działać pierwsze szkoły morskie.Zaczyna się odradzać kultura marynistyczna. Powstaje nowy repertuar piosenek marynarskich i żeglarskich. Szczególnie dużo ich powstało w szkole tczewskiej: Marynarska wiara, Wiec pijmy wino marynarze, Kasia miała marynarza, Wesoły marynarz, Niewierny marynarz, A motorki cała naprzód, Świat jest wszędzie taki sam… i potem gdyńskiej: Morze nasze morze, Bosman, Przyszła Kryska na Matyska… Swojego repertuaru dorobili się także ówcześni harcerscy żeglarze: Pod żaglami Zawszy, Białe żagle, Morze nasze szare morze, Szlak żeglarski, Hej czas już czas… Wiele z tych pieśni posiada teksty dopisane do popularnych ówcześnie melodii : żołnierskich, kresowych i floty czarnomorskiej [z zaboru rosyjskiego pochodziła większość nowej kadry morskiej]. Pieśni morskie komponowali także profesjonalni twórcy np. F.Nowowiejski – Rota morska, Hymn do Bałtyku [ proponowana na hymn narodowy ],F.Konarski [ autor Czerwonych maków pod Monte Cassino]-Pięciu chłopców z Albatrosa, H.Wars-Ach jak przyjemne, Nie zaznał życia kto nie służył w marynarce…Popularne były także pieśni z okresu zaborów : Choć burza huczy, Hej żeglujże żeglarzu… Program „Morze nasze morze” pełen jest humorystycznych historii i anegdot marynarskich ale jego drugą zaletą, oprócz walorów czysto muzyczno- rozrywkowych, jest także moc różnych morskich historycznych ciekawostek związanych np.z budową portu w Gdyni, z portami w Pucku, Jastarni i Helu, pierwszymi Dniami Morza, ze słynnymi rejsami LWOWA [ pierwszy chrzest morski na Równiku], DARU POMORZA [ pierwszy rejs dookoła kuli ziemskiej ], ZAWISZY CZARNEGO, BATOREGO…i ze słynnymi kapitanami tych statków… Piosenki z proponowanego programu opracowane są na dwa głosy męskie, gitarę, akordeon [skład może być poszerzony o wokalistkę lub profesjonalną skrzypaczkę] oraz autorski orkiestralny półplayback utrzymany w klimacie muzyki morskiej.

Polski repertuar marynistyczny cz.2 – okres powojenny

Program ten to druga część zbioru najpopularniejszych piosenek z polskiego repertuaru marynistycznego.Część 1.-„Morze nasze morze”,obejmowała okres międzywojenny. Część 2. to piosenki, które postały w czasach powojennych, w latach 50-60-70-tych. Większość z nich jest autorstwa zawodowych kompozytorów i autorów. To, znane z radia i telewizji, profesjonalne przeboje popularnych ówczesnych estradowych zespołów i piosenkarzy np.: Port, 10 w skali Beauforta, Wróćmy na jeziora, Tam gdzie woda i las, Stary bryg [z rep. K. Klenczona z Czerwonych Gitar i Trzech Koron], Trzecia miłość żagle, Żeglarska śpiewka, Purpurowe żagle, Jak wędrowne ptaki, Port piratów [z rep.S.Krajewskiego z Czerwonych Gitar], Do zobaczenia [z rep.W.Gąsowskiego & zespołu Test], Kapitańskie tango [z rep. Alibabek], Ludzie morza [z rep.K.Giżowskiej], Serwus panie Chief [z rep. Filipinek],Chłopcy z obcych mórz [z rep.M.Koterbskiej],Hej chłopcy morze ma barwę zieloną [z rep.M.Mirskiej], Serce załogi [z filmu „ Załoga”].To popularne ,wśród marynarzy z floty oceanicznej, piosenki : Marsz Batorego, Morskie orły, Barmanka Inga, Diabelnie długi rejs, Kolorowych mórz mozaika…i żeglarskie : Morskie opowieści, Samotna fregata, Żeglarka [Po morzu fali..], Korsarze, Tawerna Pod Pijaną Zgrają, Gdzie ta keja, Cztery piwka…Piosenki te weszły do kanonu polskiej piosenki marynistycznej.Były i do dziś są śpiewane przez żeglarzy oraz marynarzy floty handlowej i wojennej.Niektóre z tych piosenek mają charakter wesołych biesiadnych marynarskich śpiewek, inne zaś zmuszają do refleksji i zadumy.Całość okraszona jest żeglarskim humorem, marynarskimi anegdotami i ciekawymi opowieściami związanymi z historią powojennej floty morskiej i polskiego żeglarstwa.

Tradycyjne żeglarskie szanty i pieśni kubrykowe. Część 1 – SZANTOWY KANON.

Tradycyjne szanty to żeglarskie pieśni pracy, proste rytmiczne pieśni które towarzyszyły pracom pokładowym na angielskich, irlandzkich, szkockich, amerykańskich XVIII- i XIX- wiecznych żaglowcach…[polskie wersje]. Pieśni te mobilizowały do wysiłku, trzymały równe tempo pracy i pozwalały zapomnieć o zmęczeniu. Swym charakterem i tempem dostosowane były do specyfiki danej roboty mamy m.in.szanty kabestanowe, fałowe, pompowe, brasowe… Piosenki kubrykowe to pieśni czasu wolnego, śpiewane pod pokładem w żeglarskich kubrykach oraz w portowych tawernach.Jedne i drugie przez swój humor lub nutę refleksji pozwalały rozjaśnić trudy i niedostatki twardego morskiego życia.Ich tematyka była różnorodna. Prostym, niekiedy swawolnym językiem opowiadały o niebezpiecznych rejsach przez oceany i wokół Hornu, o gorączce złota w Kalifornii, o szlakach herbacianych i bawełnianych kliprów, o wyprawach wielorybniczych, o pirackich potyczkach i morskich bitwach, o frywolnych scenach z portowego życia, o żeglarskich tradycjach, zwyczajach i przesądach…Bohaterami tych morskich opowieści są niekiedy znane historyczne postacie ale najczęściej to portowe lub pokładowe oryginały, życiowi cwaniacy i nieudacznicy, wesołkowie i ponuracy, źli kapitanowie, wytęsknione dziewczyny… W programie odnajdujemy powiew i czar minionego świata „starych białych żagli”.Najbardziej znane szanty to: Pożegnanie Liverpoolu, Sacramento, Rio Grande, John Kanaka, Whisky Johny, Sally Brown, Cumy rzuć żagle staw ,Congo River, Pod Sztokfiszem, Co się zdarzyło jeden raz, Lowlands Low, Rzuć ją Johny, Opuszczamy krypę, Shenandoah, Generał Taylor, John Cherokee, Santiana, Wielorybnicy Grenlandzcy, Pijany żeglarz [org.wersja Morskich Opowieści]…

Tradycyjne żeglarskie szanty i pieśni kubrykowe. Część 2 – repertuar żeglarzy irlandzkich.

Irlandia to, od wieków, kraj o wielkich tradycjach morskich, to ojczyzna znamienitych żeglarzy. W irlandzkiej kulturze, jedną z ważniejszych ról od zawsze pełniła “kultura marynistyczna” i związane z nią tradycje, zwyczaje, obrzędy i oczywiście muzyka, i ta instrumentalna i wokalna. Większość wykonywanego do dzisiaj ,w całym “żeglarskim świecie” repertuaru, stanowią dawne pieśni irlandzkich żeglarzy.To dynamiczne, wesołe, frywolne ale także i sentymentalne „morskie opowieści” : Jasnowłosa, Tawerna Pod Jadłą, Irladzki wędrowiec, Paddy West, Dzień Św.Patryka, Green Horn, Lądowy szczur, Molly Macquire, Gwiazda powiatu Down, Paddy i wieloryb, Irlandii brzeg, Szklany Jasio… zaliczane do tzw. pieśni kubrykowych czyli pieśni czasu wolnego [śpiewanych także w portowych tawernach ].To utrzymane w rytmach skocznych matelotów : Irlandka, Tańcowanie, Nasza tratwa…To wzruszające ballady: Mona, Fiddlers Green, Molly Malone, Róże z Dublina, Wielorybnicy grenlandzcy, Pora w morze nam, Pieśń powrotu…To także słynne szanty czyli żeglarskie pieśni pracy : Paddy Doyle, Morskie opowieści [w org. Drunken Sailor], Sally Brown, Rosie, Lowlands Low, Płyńmy do Australii, Kusa Janka, Szanta dorszowa, Zdechły koń, Tylko jeden dzień, Sześć błota stóp… Niektóre pieśni nawiązują do tragicznej historii narodu irlandzkiego, do wielowiekowych angielskich prześladowań i niewoli, do niepodległościowych powstań i bitew, do rejsów “za wolnością” do Holandii, Francji, Australii czy Ameryki, wspominają zasługi swoich historycznych bohaterów…

Tradycyjne żeglarskie szanty i pieśni kubrykowe.

Program ten to 3 część kanonu najpopularniejszych szant, czyli tradycyjnych żeglarskich pieśni pracy oraz pieśni z dawnych żeglarskich kubryków i portowych tawern. ( polskie wersje ). Tradycyjne szanty to charakterystyczne rytmiczne pieśni, które towarzyszyły żeglarzom przy pracach pokładowych na XVII- i XIX- wiecznych żaglowcach. Piosenki kubrykowe śpiewane były w czasie wolnym od pracy. Oddzielną grupę stanowią także pieśni marynarzy z flot wojennych.Prezentowany wybór obejmuje przede wszystkim repertuar z krajów leżących w basenie Morza Północnego [ ale nie tylko], z krajów o wiekowych tradycjach morskich i żeglarskich.Najsłynniejsze szanty, dzisiaj także popularne wsród współczesnych polskich żeglarzy, pochodzą z Wysp Brytyjskich.To cała masa pieśni 1/ angielskich, 2/ irlandzkich i 3/ szkockich : Pożegnanie Liverpoolu, Branka, Zbij gościa z nóg, Dmucha od poranku, Piękny czas, Hiszpanka z Callao, Hiszpańskie dziewczyny, 24 lutego, Złota Arka, Betty Low, Irlandzki wędrowiec, Tawerna Pod Jodłą, Fidlers Green, Dziki włóczęga, Jasnowłosa, Lowlands Low, Brzeg wysoki jest w Dundee, Hej zawiśniesz Johny, Szkocka szlicznotka, Śmiały harpunnik, Wielorybnicy Grenlandzcy…4/ holenderskich : Mewy, Morze północne, Jan Rebec, Dziewczę z Amsterdamu, Kusa Janka…5/ francuskich: La Valette, Margot, Le Grand Courer, Napek… Ich tematyka była różnorodna. Prostym, niekiedy swawolnym językiem opowiadały przede wszystkim o różnorodnych scenach z portowego życia, o beztroskich tawernianych swawolach ale także o smutnych pożegnaniach i radosnych powrotach, o znanych morskich bitwach, o pirackich potyczkach, o wyprawach wielorybniczych, o żeglarskich tradycjach, zwyczajach i przesądach. Bohaterami tych morskich opowieści są niekiedy znane historyczne postacie, ale najczęściej to portowe lub pokładowe oryginały, życiowi cwaniacy i nieudacznicy, wesołkowie i ponuracy, źli kapitanowie, wytęsknione dziewczyny…W programie odnajdujemy powiew i czar minionego świata “starych białych żagli”.